ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
Ένα θαυμαστό θρησκευτικό μνημείο…
Ιστορία Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ιαλυσού
Στη δυτική πλευρά του νησιού της Ρόδου και σε απόσταση 10χλμ. από την πόλη της Ρόδου, βρίσκεται η Ιαλυσός ή αλλιώς Τριάντα.
Στην πόλη Τριάντα, στο κέντρο του οικισμού, στη νότια πλευρά μιας μεγάλης πλατείας και πάνω σε υπερυψωμένη αυλή βρίσκεται ο ενοριακός Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου.
Ο Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου χτίστηκε το 1751 και ήταν από τους πρώτους πανομοιότυπους Ναούς που χτίστηκαν πάνω στο νησί της Ρόδου. Δυτικά κατασκευάστηκε διώροφη προσθήκη μεταξύ των ετών 1857 και 1860, σύμφωνα με τον κώδικα της εκκλησίας. Το καμπαναριό κατασκευάστηκε το 1939 από τον Ρόδιο κατασκευαστή Νικόλαο Τσιμέττα, σύμφωνα με μαρμάρινη επιγραφή και τον κώδικα της εκκλησίας, ενώ τα έξοδα κατασκευής του καλύφθηκαν κυρίως με δανεισμό.
Είναι μονόχωρη με τέσσερα σταυροθόλια διώροφη δυτική προσθήκη, με πρόναο και γυναικωνίτη στο πατάρι και πεντάπλευρη εξωτερικά κόγχη του ιερού. Ο κυρίως ναός έχει τα γοτθικά χαρακτηριστικά των σταυροθολιακών εκκλησιών της Δωδεκανήσου.
Το δάπεδο της εκκλησίας είναι βοτσαλωτό και κατασκευάστηκε το 1756, χρονολογία επιγραφής. Στο κέντρου του ναού υπάρχει ο τάφος του πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθενίου, ο οποίος πέθανε το 1805. Τα δάπεδα των αυλών είναι το ίδιο βοτσαλωτά διακοσμημένα με συνεχείς τεθλασμένες γραμμές, εξάκτινα αστέρια και ατρακτοειδή σχήματα και άλλα μοτίβα και πλαίσια, με κληματίδες από άσπρα και μαύρα βότσαλα, που κατασκευάστηκαν πιθανά το 1902-1903.
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας με βαθυσκάλιστη και διάτρητη τεχνική είναι τριμερές -ένα από τα σημαντικότερα έργα διακόσμησης οθωμανικού μπαρόκ της Δωδεκανήσου. Το κύριο τμήμα του τέμπλου είναι πιθανά έργο του μάστρο-Δράκου, ξυλογλύπτη από την Κω, που το φιλοτέχνησε πιθανά το 1782, πριν από το εικονοστάσι του Πανορμίτη στη Σύμη το 1783-1787 -τελευταίο έργο της ζωής του. Ο σταυρός που τον φέρουν αετός και γρυπολέοντες και τα λυπηρά που στηρίζονται σε τρικεφάλους φτερωτούς δράκοντες περιβάλλονται από φυτικό διάκοσμο και είναι επιχρυσωμένα και ζωγραφισμένα το 1810, σύμφωνα με επιγραφή στη βάση του σταυρού.
Ανάλογος είναι και ο ξυλόγλυπτος άμβωνας, αλλά λιγότερο βαθυσκάλιστης τεχνικής. Στρεπτός κίονας από ελισσόμενα κλαδιά, με βάση και κορινθιακό κιονόκρανο στηρίζει την κωνική και ελικοειδή βάση του άμβωνα, που είναι στολισμένη με ανθοδέσμες.
Το ξύλινο δεσποτικό έγινε το 1789, σύμφωνα με επιγραφή «χείρ Θοδωρή Στέργου» από τη Ρόδο και χρησιμοποιήθηκε η τεχνική των ένθετων ψηφίδων από σεδέφια και φίλντισι.
Στον ιερό Ναό ξεκίνησαν οι εργασίες συντήρησής του κατά το έτος 2007 και ολοκληρώθηκαν το 2015, με την ολοκλήρωση της αγιογράφησης η οποία φιλοτεχνήθηκε από τους αγιογράφους Τάσο και Αντίκα Παπαγεωργίου, την πλύση της Αγίας Τράπεζας υπό του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Ρόδου κ.κ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ Β΄ και την κατασκευή νέας ξυλόγλυπτης Αγίας Τράπεζας, βασισμένη στο ρυθμό του τέμπλου, η οποία κατασκευάστηκε από τον ξυλογλύπτη Σταύρο Σεγκούνα.
Επικοινωνήστε μαζί μας